مهمترین شاخص های اقتصادی فارکس را بشناسیم.

شاخص‌های اقتصادی در بازار فارکس (Forex) نقش مهمی در تحلیل و پیش‌بینی تغییرات قیمت ارزها و پیش‌بینی جهت حرکت بازار دارند. اطلاعاتی که از شاخص‌های اقتصادی دریافت می‌شود، می‌تواند به ترکیب با سایر عوامل تکنیکالی، تصمیم‌گیری در مورد خرید یا فروش ارزها را تسهیل کند. در زیر چند نمونه از مهمترین شاخص‌های اقتصادی در بازار فارکس را بررسی می‌کنیم:

۱- شاخص قیمت مصرفت کننده ( CPI یا Consumer Price Index ) :

این شاخص نشان‌دهنده تغییرات قیمت‌های کالاها و خدمات مصرفی در یک کشور است. افزایش قیمت‌ها می‌تواند به معنای کاهش ارزش ارز ملی باشد و بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران در بازار فارکس تأثیر بگذارد.

۲- شاخص مدیران خرید ( PMI یا Purchasing Managers’ Index ) :

این شاخص نشان‌دهنده فعالیت تولید در بخش صنعت یک کشور است. افزایش این شاخص معمولاً به نمایندگی از رشد اقتصادی و قوی بودن ارز ملی است و می‌تواند باعث افزایش قیمت ارز محلی شود.

۳- شاخص قیمت تولید کننده ( PPI یا Producer Price Index ) :

یک شاخص اقتصادی است که نشان دهنده تغییرات قیمت‌های کالاها و خدمات تولیدی از نگاه تولید کننده گان در یک کشور است. این شاخص بر اساس قیمت‌های مصرفی که تولیدکنندگان برای کالاها و خدمات خود دریافت می‌کنند، محاسبه می‌شود. شاخص PPI معمولاً برای تحلیل و پیش‌بینی تغییرات قیمت‌ها در بازار فارکس استفاده می‌شود و ممکن است تأثیراتی در حرکت ارزها داشته باشد.

۴- شاخص نرخ بهره ( Interest Rate ) :

یک شاخص اقتصادی است که نشان دهنده سطح نرخ بهره در یک کشور است. این شاخص معمولاً بر اساس نرخ بهره بانک مرکزی یا سایر نرخ‌های بهره مهم در بازار مالی تعیین می‌شود. شاخص نرخ بهره به عنوان یکی از عوامل مهم برای تحلیل و پیش‌بینی حرکت بازار فارکس استفاده می‌شود.

۵- شاخص خرده فروشی ( Retail Sales ) :

یک شاخص اقتصادی است که نشان دهنده تغییرات حجم و ارزش فروش کالاها و خدمات در بخش خرده‌فروشی در یک کشور است. این شاخص معمولاً بر اساس داده‌هایی که از فروشگاه‌ها، سوپرمارکت‌ها و دیگر مراکز خرده‌فروشی جمع‌آوری می‌شود، محاسبه می‌شود.

۶- شاخص خرده فروشی خالص ( Core Retail Sales ) :

یکی از شاخص‌های اقتصادی حیاتی در بازار فارکس، شاخص فروش خالص کالاهای مصرفی در بخش خرده‌فروش، بدون در نظر گرفتن فروش خودروهای سبک، سوخت و قطعات یدکی آنها است.

۷- شاخص تولید ناخالص داخلی ( GDP )

شاخص GDP یا Gross Domestic Product به معنای تولید ناخالص داخلی است و یکی از مهمترین شاخص‌های اقتصادی است. این شاخص نشان دهنده ارزش کلی تمام کالاها و خدماتی است که در یک کشور در یک دوره زمانی خاص تولید می‌شود.

شاخص GDP یکی از مؤلفه‌های اصلی در سیاست‌گذاری اقتصادی است و به عنوان یک اندازه‌گیری کلی از وضعیت اقتصادی کشور استفاده می‌شود. این شاخص بر اساس محاسبه تمامی درآمدها، هزینه‌ها و سرمایه‌های تولیدی در یک کشور محاسبه می‌شود و در نتیجه می‌تواند تأثیر زیادی بر سیاست‌های مالی و اقتصادی دولت‌ها و تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران داشته باشد.

۸- شاخص سفارش کالاهای با دوام ( Durable Goods Index ) :

شاخص سفارش کالاهای با دوام یا Durable Goods Order Index، یک شاخص اقتصادی است که نشان دهنده حجم سفارشات کالاهای بلندمدت و دارای عمر مفید طولانی می‌باشد. این کالاها شامل محصولاتی مانند خودروها، لوازم خانگی، ماشین‌آلات صنعتی و هواپیماها می‌شود.

تغییرات در شاخص سفارش کالاهای با دوام می‌تواند نقطه عطفی در بررسی وضعیت اقتصادی یک کشور باشد. افزایش در این شاخص ممکن است نشانگر رشد اقتصادی و افزایش تقاضا برای کالاهای دارای عمر مفید طولانی باشد، که نشان دهنده افزایش قدرت خرید جمعیت و رونق بخش تولید است.

۹- شاخص نرخ بیکاری ( Unemployment Rate Index ) :

شاخص نرخ بیکاری یا Unemployment Rate Index، نشان دهنده نسبت جمعیت بیکار به نیروی کار فعال در یک کشور است. این شاخص معمولاً به صورت درصدی بیان می‌شود و نشان می‌دهد چه درصد از نیروی کار فعال در یک کشور بیکار هستند.

تغییرات در شاخص نرخ بیکاری می‌تواند نشان دهنده وضعیت اشتغال و رکود اقتصادی باشد. افزایش در نرخ بیکاری نشانگر افزایش تعداد افراد بیکار و کاهش فرصت‌های شغلی است. این ممکن است به دلیل کاهش رشد اقتصادی، بسته شدن شرکت‌ها و کاهش سرمایه‌گذاری باشد. از طرف دیگر، کاهش در نرخ بیکاری نشانگر بهبود وضعیت اشتغال و رونق اقتصادی است. تحلیل این شاخص می‌تواند به سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران اقتصادی کمک کند تا تصمیمات صحیح درباره سیاست‌های اشتغالزایی و توسعه اقتصادی بگیرند. همچنین، شاخص نرخ بیکاری می‌تواند بر تصمیمات سرمایه‌گذاران و روند بازار فارکس تأثیر بگذارد.

۱۰- شاخص شاخص مدعیان بیکاری ( Unemployment Claims ) :

تغییرات در شاخص مدعیان بیکاری یا  Unemployment Claims می‌تواند نشان دهنده روند تغییرات در بازار کار و وضعیت اشتغال باشد. افزایش در این شاخص نشانگر افزایش تعداد افرادی است که درخواست بیکاری داده‌اند، که ممکن است به دلیل افزایش تعداد افراد بیکار یا کاهش فرصت‌های شغلی باشد. این شاخص می‌تواند نشان دهنده ضعف در بازار کار و رکود اقتصادی باشد.

۱۱- شاخص اشتغال غیر کشاورزی ( NPF ) :

شاخص NFP به معنای “شاخص اشتغال غیرکشاورزی” است. این شاخص، یکی از مهمترین شاخص‌های اقتصادی در زمینه بازارهای مالی و فارکس است. شاخص NFP توسط مرکز آمار کار آمریکا منتشر می‌شود و نشان دهنده تعداد شغل‌های ایجاد شده در بخش غیرکشاورزی ایالات متحده در ماه قبل است.

این شاخص به طور عمده توسط تریدرها، سرمایه‌گذاران و طرفداران بازارهای مالی تحلیل و مورد استفاده قرار می‌گیرد. تغییرات در شاخص NFP می‌تواند تأثیر قابل توجهی روی بازارهای مالی داشته باشد، به ویژه در بازار ارز و فارکس. افزایش یا کاهش غیرمنتظره تعداد شغل‌های ایجاد شده می‌تواند تلاشی برای تحرکات قیمتی در بازار ارز باشد و فعالان بازار را تحت تأثیر قرار دهد.